Heel normaal
Het is heel normaal dat jij op een andere manier naar de wereld kijkt. Jij hebt nu eenmaal andere ervaringen opgedaan en hebt jouw (eigen)wijze van hoe je met iets omgaat. Doordat we allemaal anders naar iets kijken kunnen gesprekken ontstaan. Gesprekken waarin onze verscheidenheid mogelijkheden geeft tot groei en ontwikkeling omdat je jouw visie kunt spiegelen aan die van een ander. Wellicht ‘schaaf’ je jouw visie iets bij omdat je iets in andermans gedachtengang vindt en je checkt of jouw gedachtengang wellicht bijgesteld mag worden.
Mijns inziens is het van belang om jouw visie te delen met anderen en te luisteren hoe anderen denken over bepaalde onderwerpen. Daar is overigens ook zo’n metafoor over: 1 + 1 = 5. Wat je zou kunnen interpreteren als de meerwaarde als je iets met meerdere mensen doet. In de praktijk gaat het vaak iets anders.
Een paard met oogkleppen
Een éénzijdige blik, ik heb de betekenis ervan opgezocht. Onderstaand één van de vele verdere betekenissen geciteerd:
partijdig, één persoon of één groep voortrekken, aan één zijde van het papier bedrukken en zo zijn er nog wel meer voorbeelden te vinden.
Het beeld dat ik kreeg bij eenzijdige blik was overigens dat van een paard met oogkleppen. De oogkleppen, tja de naam zegt het al; kleppen (schellen) voor de ogen waardoor het zicht beperkt wordt. Je kunt dus minder goed zien wat zich, om je heen, afspeelt. Bijkomend voordeel is dat je minder afgeleid wordt waardoor je een betere focus kunt behouden.
Handig in bepaalde omstandigheden, zeker wanneer je iets te doen hebt waarbij concentratie van belang is. In andere omstandigheden is het echter goed om (over)zicht, een bredere blik te hebben waardoor je een, voor jou, goede keus kunt maken. Je kunt je vast wel voorstellen dat keuzes afhankelijk kunnen zijn of je met of zonder oogkleppen kijkt. Het zal voor de hand liggender zijn dat een keus gebaseerd is op wat op dat moment zichtbaar is.
Vergelijkbaar hiermee is de zogenaamde ‘blinde vlek‘, iets kan zo dichtbij zijn dat het niet meer zichtbaar is. Nu ik dit opschrijf zou je die blinde vlek misschien ook wel als een soort oogklep kunnen beschouwen. Een heel mooi voorbeeld van een blinde vlek is bijvoorbeeld jouw unieke eigenschap. Voor jou zo normaal dat jij die kwaliteit niet meer ziet terwijl iemand anders jou daar juist om kan waarderen.
Eenzelfde gedachte geldt overigens ook voor oorkleppen. Natuurlijk heel goed om je oren te beschermen, zeker wanneer je te maken hebt met harde geluiden. De andere kant is dat je je (oren) afsluit waardoor je minder hoort of hoeft te horen wat een bepaalde mate van afscherming tot gevolg kan hebben (isolement?)
Enerzijds geven zaken als oogkleppen en/of oorkleppen bescherming en tegelijkertijd zorgen deze zaken voor een mate van afscherming.
Oogkleppen af
Check af en toe eens bij jezelf of er sprake is van oog- en/of oorkleppen. Dit kan zelfs heel onbewust zijn aangezien we allemaal te maken hebben met bijkomende factoren als invloeden vanuit opvoeding, scholing, vrienden enzovoort. Je ontkomt er niet aan dat je hierdoor te maken hebt met een bepaalde mate van conditionering. Hiermee heeft iedereen ook een eigen waarheid wat niet automatisch betekent dat dit DE waarheid is!
Zodra iemand ervan uit gaat dat zijn waarheid DE waarheid is, is er geen ruimte meer om in gesprek te gaan. Er ontstaat een soort van standvastigheid, starheid. Stel dat jij een andere gedachte hebt en daarmee een andere waarheid dan praten jullie vanuit verschillende visies. En, doordat jouw gesprekspartner vasthoudt aan zijn waarheid is er geen ruimte om tot elkaar te komen.
Je hebt dan meerdere opties, waaronder:
overtuigen, laten gaan en/of meegaan in andermans waarheid.
Welke keus je maakt is aan jou, zie het feit dat de ander overtuigd is van zijn waarheid als een uitnodiging om jouw oog- en/of oorkleppen af te doen. Wat overigens niet wil zeggen dat je een keus hoeft te maken. Je kunt ook aangeven dat jij er anders over denkt wat natuurlijk goed is en waarmee je verder niets hoeft te doen. Mijns inziens overigens meest belangrijk dat je bij jezelf blijft en je eigen waarheid voor ogen houdt.
Een uitnodiging om te oefenen
Bij deze nodig ik je uit om je oog- en/of oorkleppen eens af te doen. Ga (letterlijk) eens op een andere stoel zitten waardoor je vanuit een andere hoek kunt kijken. Voordat je een keus maakt, doe onderzoek. Lees je in en lees ook eens andere bronnen dan je normaal gesproken zou doen. Als je altijd alles bekijkt vanuit één kant zul je jouw keuzes ook alleen maar vanuit die kant kunnen bekijken. Jouw keus zal dan waarschijnlijk ook op basis van die informatie genomen worden.
Kom uit je comfortzone!
Voorzover je ervan houdt om in vakjes te denken. Stap uit je zogenaamde ‘veilige’ zone, het gebied wat je al kent. Juist buiten die bekende zone liggen mogelijkheden en kansen. Zie het als reizen… Veel mensen vinden het geweldig om nieuwe gebieden te ontdekken en dat ontdekken kan op zoveel gebieden.
Mijn ervaring hierin
Waar ik voorheen ook alleen maar keek naar informatie vanuit vooral één bron kon ik ook alleen maar keuzes maken gebaseerd op wat ik toentertijd wist. Tot ik in aanraking kwam met andere bronnen waarmee een heel andere wereld opende. Sterker nog, ik voelde dat ik ineens veel meer informatie ter beschikking kreeg waardoor ik een veel bredere kijk op iets kreeg. Het was echt alsof ik een soort schatkaart in handen kreeg en ik allerlei zaken, bijna opnieuw, ging ontdekken.
Mijn oefening sinds een aantal jaar is het volgende:
Heb respect voor elkaar, luister naar elkaar en blijf in gesprek zonder dat ik er een oordeel aan hangt of dat ik er iets mee hoef te doen.
Sinds ik dit toe ben gaan passen ervaar ik veel meer rust en ruimte. Tegelijkertijd merk ik dat ik mijn focus kan blijven houden terwijl ik mijn oog- en oorkleppen af heb en af kan houden.
Mijn uitnodiging is om nieuwsgierig te blijven, je te blijven verwonderen vanuit een open mind!
Geniet van jouw ontdekkingsreis als je jouw oog- en/of oorkleppen af gaat zetten.
Goed om te weten dat je het niet alleen hoeft te doen.
Als je wilt, wil ik je helpen en/of begeleiden.
Hartelijke groet,
Astrid